Son moitas as cousas que se escribiron sobre o plan Bolonia, a penúltima apareceu onte en El País. O artigo titulado En el nombre de Bolonia fai unha reflexión sobre o emprego do termo Bolonia para fins moi distintos aos que en realidade ten, así: "A Declaración de Bolonia, firmada en 1999 por 29 países, pretende crear, nada máis e nada menos, unha especie de Unión Europea Universitaria ampliada. Pero o seu contido resúmese en só tres puntos: movilidade estudiantil en Europa, estructuración dos estudos en tres niveis (grao, mestrado e doutoramento), e articulación dos programas en créditos europeos (ECTS), que, ademais das horas de clase, inclúen o traballo persoal dos estudantes".
O diario reflicte que se está empregando esta situación para modificar o sistema universitario español, o que nada ten que ver coa proposta europea. O proceso de aprobación destes novos títulos é o que presenta máis complicacións, xa que as universidades deben presentar os seus títulos ao Consello de Universidades para que os homologuen, deben ser enviados á Axencia Nacional de Evaluación (ANECA) para que lle dé o visto e prace, que o Consello universitario os aprobe, e o Consello de Ministros o faga oficial. O curso pasado a ANECA rechazou 60 títulos de 200 que se lle presentaron aínda que máis tarde aprobou outros 23, neste curso as universidades presentaron 406 títulos de grao e 48 mestrados que aínda están por evaluar.
Toda esta reforma provoca todo tipo de protestas tanto de estudantes como de docentes, pedindo moitos deles que se pare este proceso.
Destacamos as declaracións de estudantes que aparecen en El País, que sinala: "Non estamos en contra de que a universidade se renove nin de que responda ás necesidades da sociedade, pero si o estamos de que se axuste ás necesidades das empresas. A universidade non está para formar man de obra con coñecementos específicos. E estánse creando cátedras co nome de empresas, como a da farmacéutica Pfizer. Pedimos que o Estado dedique un maior orzamento á universidade".
Tamén son interesantes as opinións do reitor da Universidade Complutense de Madrid, que sengundo este diario é un dos que menos inconvenientes ten en falar claro, Carlos Berzosa di: " O proceso levouse mal desde o principio e metéronse moitas cousas xuntas, iso é o que o complicou todo. E agora todas as mensaxes de Bolonia que chegan á sociedade son negativas. Incluso xente con certo predicamento intelectual está dicindo que isto é o afundimento da universidade, e iso é una barbaridade. Bolonia é algo positivo e necesario, é unha oportunidade para que os estudantes poidan moverse máis polo mundo e o ministerio non saliu o suficiente a defendelo. Outra cousa son os problemas de orzamento ou os cambios derivados de poñer os títulos de Grao a catro anos, cando na maior parte dos países optouse por un Grao de tres anos e mestrado de dous. Iso creou moitos inconvenientes".
Ao final, como sempre, o problema ven a estar no financiamento, pois o cambio pode provocar que uns títulos sexan máis atractivos que outros, e así estes últimos poidan perdan alumnado. Isto reflexaríase nun menor orzamento para esa titulación, que é o que ninguén quere perder.
O diario reflicte que se está empregando esta situación para modificar o sistema universitario español, o que nada ten que ver coa proposta europea. O proceso de aprobación destes novos títulos é o que presenta máis complicacións, xa que as universidades deben presentar os seus títulos ao Consello de Universidades para que os homologuen, deben ser enviados á Axencia Nacional de Evaluación (ANECA) para que lle dé o visto e prace, que o Consello universitario os aprobe, e o Consello de Ministros o faga oficial. O curso pasado a ANECA rechazou 60 títulos de 200 que se lle presentaron aínda que máis tarde aprobou outros 23, neste curso as universidades presentaron 406 títulos de grao e 48 mestrados que aínda están por evaluar.
Toda esta reforma provoca todo tipo de protestas tanto de estudantes como de docentes, pedindo moitos deles que se pare este proceso.
Destacamos as declaracións de estudantes que aparecen en El País, que sinala: "Non estamos en contra de que a universidade se renove nin de que responda ás necesidades da sociedade, pero si o estamos de que se axuste ás necesidades das empresas. A universidade non está para formar man de obra con coñecementos específicos. E estánse creando cátedras co nome de empresas, como a da farmacéutica Pfizer. Pedimos que o Estado dedique un maior orzamento á universidade".
Tamén son interesantes as opinións do reitor da Universidade Complutense de Madrid, que sengundo este diario é un dos que menos inconvenientes ten en falar claro, Carlos Berzosa di: " O proceso levouse mal desde o principio e metéronse moitas cousas xuntas, iso é o que o complicou todo. E agora todas as mensaxes de Bolonia que chegan á sociedade son negativas. Incluso xente con certo predicamento intelectual está dicindo que isto é o afundimento da universidade, e iso é una barbaridade. Bolonia é algo positivo e necesario, é unha oportunidade para que os estudantes poidan moverse máis polo mundo e o ministerio non saliu o suficiente a defendelo. Outra cousa son os problemas de orzamento ou os cambios derivados de poñer os títulos de Grao a catro anos, cando na maior parte dos países optouse por un Grao de tres anos e mestrado de dous. Iso creou moitos inconvenientes".
Ao final, como sempre, o problema ven a estar no financiamento, pois o cambio pode provocar que uns títulos sexan máis atractivos que outros, e así estes últimos poidan perdan alumnado. Isto reflexaríase nun menor orzamento para esa titulación, que é o que ninguén quere perder.
No hay comentarios:
Publicar un comentario