O martes 11 de decembro
inaugúrase na Casa Museo Casares Quiroga a exposición “A
biblioteca errante. Juan Negrín e os libros”. Estará aberta ao público até o
vindeiro 13 de xaneiro de 11:00h a 13:30 h e de 18:00 a 20:00h. O festivos de
12:00 a 14:00h.
Esta é a terceira vez que se
exhibe. A primeira vez foi no Instituto Cervantes de París e logo pasou á
Universitat de València. Na seguinte ligazón pódese facer unha visita virtual.
Os manuais
de historia falannos do Negrín que nace nas Palmas de Gran Canaria o 3 de febreiro de
1892, vive no exilio desde o final da Guerra Civil e morre en París o 12 de
novembro de 1956. Dannos a coñecer a súa faceta como recoñecido médico,
catedrático de fisioloxía da Universidad Central de Madrid, director do
Laboratorio de Fisiología General do Instituto Nacional de Ciencias e do Laboratorio
de Prácticas na Facultade de Mediciña; fundador da escola de fisioloxía na que
os seus alumnos se beneficiaron da súa imponente biblioteca médica e secretario da Junta Constructora de la Ciudad
Universitaria en Madrid. Tamén estudan polo miúdo o Negrín político que
ingresou no PSOE en 1929 e foi deputado polas Palmas, ministro de Facenda e
presidente do Goberno da segunda República desde o 17 de maio de 1937, tras a
dimisión de Largo Caballero.
Noentanto, esta exposición
recolle a faceta menos coñecida de Negrín como apaixoado bibliófilo dono dunha
biblioteca moi amplia, variada e valiosa que comezou a crear xa na súa etapa de
estudiante en Leipzig. A exposición quere salientar o carácter errante desta
biblioteca, pois reúne fragmentos dela que estiveron repartidos por diversos puntos de España e Europa desde
que se establece en Valencia en 1936 e máis tarde durante o exilio.
A súa
neta Carmen Negrín é herdeira da súa
biblioteca que conserva no que foi a domicilio do seu avó en París. Ela cedeu amablemente
parte da colección para a súa exhibición na Coruña.
Móstranse en torno a 140 títulos
–libros, folletos e revistas- ordenados pola súa data de edición.
A exposición está organizada
cronoloxicamente nas seguintes etapas:
1-
Entre Leipzig e Madrid,
1914-1936: Negrín fórmase e desenvolve o seu traballo como fisiólogo. As
ciencias, as artes as letras e a política mézclanse na súa biblioteca.
2-
A Editorial España: selo
creado no 1929 xunto aos seus amigos Luis Araquistáin e Julio Álvarez del Vayo
que reflicte o alento reformista e modernizador do Semanario España (1915-1924).
3-
De Madrid a Náquera e
Barcelona, 1936-1939: A biblioteca
comenza o seu éxodo desde que Negrín se traslada a Valencia. Ofrece un amplo
rexistro das prensas republicanas como a Memoria
de la Oficina de Adquisición de Libros ou a revista literaria e artística Hora de España.
4-
A soidade da República:
atopamos edicións dos discursos de Manuel Azaña durante a Guerra Civil.
5-
Bibliotecas no exilio,
1939-1956: desde Londres comeza unha nova biblioteca orientada a libros de
bibliófilo e outros que mostran a amplitude da súa lectura. De entre eles,
Sotheby’s poxou uns 550 no ano 1958.
A Fundación
Negrín posúe o seu arquivo e unha biblioteca especializada na súa
figura, no primeiro terzo do s.XX, na segunda República e na Guerra Civil.
(Na imaxe un dos grabados de Galicia Mártir de Castelao, un dos libros presentes na mostra)
No hay comentarios:
Publicar un comentario